Het is herfst in de Loenense Bossen. Het is een uurtje of zes in de avond als onze gasten uit Alkmaar voor de deur staan. Als twee verzopen katten komen ze druipend onze hal binnen. De hele middag heeft het geregend en na een wandeltocht van 35 kilometer, als onderdeel van het Vogeltrekpad van Bergen (aan zee) naar Enschede, snakken ze naar een warme douche en een goed bed. Gelukkig kunnen we in beiden ruimschoots voorzien.

Als ze na een goede nachtrust en een stevig ontbijt in de morgen hun weg vervolgen gaan wij er zelf ook op uit. Gelukkig lijkt het erop dat het vandaag een stuk droger blijft ondanks de herfst in de Loenense Bossen.

Terwijl we over een nat bladerdek lopen stellen we vast dat dit één van de laatste week-enden zal zijn dat de bomen nog enig blad aan hun takken hebben. De prachtige kleuren van de overgebleven bladeren aan de bomen springen je tegemoet. Met een stevig briesje klampt het laatste blad zich tegen beter weten in aan de bijna kale takken vast terwijl haar broeders en zusters, de strijd verliezend, al naar beneden dwarrelen. Terwijl de temperatuur nog altijd aangenaam warm is bereidt het bos zich voor op het koude seizoen. Het is herfst in de Loenense Bossen.