We hebben de eerste sneeuw voor bed and breakfast de Loenense Bossen. Geen bergen sneeuw nog maar het ziet er al prachtig uit. Terwijl Annemiek het ontbijt voor onze gasten klaarmaakt stap ik in de ochtendschemering met de camera in de aanslag de bossen in. Het vriest licht en mijn bergschoenen lopen knarsend door de vers gevallen sneeuw. Het is nog zo donker dat de flitser van het foto-apparaat automatisch openklapt elke keer als ik een plaatje schiet. Aan de sporen in de sneeuw zie ik dat ik niet de eerste ben. Voetstappen van schoenen met een zwaar profiel en daarnaast de typische afdruk van hondenpoten verklappen dat er nog vroegere vogels al op pad zijn gegaan.

De sneeuw dempt alle geluiden en in het bos is het nu nog rustiger en stiller dan anders. Als ik verder het schemerdonkere bos in ga drukken mijn voetstappen zich af in de maagdelijk witte sneeuwlaag. Hier ben ik de eerste die vandaag langs komt. Af en toe sta ik stil om te genieten van de stilte. Dan keer ik terug naar huis waar de gasten inmiddels hun ontbijt hebben gehad en zich opmaken voor een flinke wandeling. Zij boffen vandaag extra want zij kunnen ook nog eens genieten van de eerste sneeuw voor Bed and Breakfast de Loenense Bossen.